1 Karel de Grote is geboren op dinsdag 2 april 748 in Aix-la-Chapelle, zoon van Pippijn III "de korte" en Bertrada de Laon. Karel is overleden op zaterdag 28 januari 814 in Aken (D), 65 jaar oud.
Karel aan het hof
Notitie bij Karel: Karel de Grote, geb. bij Aix-la-Chapelle 2.4.748, gedoopt door Bonefacius aartsbisschop van Mainz; Karel en zijn broer Carloman volgen hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9.10.768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28.7.754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot ‘patricius Romanorum’, maar deze titel voert hij pas na zijn overwinning op de Longobarden; door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25.12.800; laat dan zijn ‘patricius’-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: ‘Karolus serenissimus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobardorum’; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse ‘basileus’ Michael I Rhangabe erkend; overl. Aken 28.1.814, begr. ald. (Dom).
Hij had 4 echtgenotes en 6 concubines
Karel werd samen met zijn vader en zijn broer Karloman in 754 door paus Stefanus II (III) tot koning gewijd. Bij dezelfde gelegenheid ontving hij de titel van Patricius Romanorum, die hem tot bescherming van de kerk van Rome verplichtte. De paus was voor deze drievoudige kroning persoonlijk naar het Frankische Rijk gekomen. Na de dood van Pippijn III (768) begon de regering van Karel, aanvankelijk slechts over een deel van het rijk, later, na de dood van zijn broer Karloman (771) en de uitsluiting van diens kinderen uit de erfopvolging, over het gehele rijk der Franken. Karel zocht aanvankelijk toenadering tot de Longobarden in Noord-Italië en huwde de dochter van de Longobardische koning Desiderius. Later verstootte hij deze eerste gemalin en huwde hij (771) de Alamaanse Hildegard (gest. 783), die hem drie zoons schonk, Karel (gest. 811), Pippijn (gest. 810) en Lodewijk de Vrome (gest. 840). De verslechtering van de betrekkingen met de Longobarden en de vraag om hulp van paus Adrianus I, die door hen werd bedreigd, leidden tot een Frankische inval en de verovering van het rijk der Longobarden. Dit laatste werd niet ingelijfd, maar bleef als koninkrijk met eigen identiteit, recht en instellingen voortbestaan, echter met het Frankische Rijk door een personele unie verbonden, daar Karel koning van de Longobarden werd (774). Bij dezelfde gelegenheid begaf Karel zich naar Rome en vestigde daar een protectoraat over de pauselijke staat (773–774).
Aan de oostgrenzen had Karel te kampen met de Beieren en de Saksen. Hij zocht eerst toenadering tot Tassilo III, hertog van Beieren, maar moest later tegen hem optreden en hem in 788 afzetten, wat het einde van de Beierse onafhankelijkheid betekende. Tegen de niet-christelijke Saksen ondernam Karel vanaf 772 een reeks tochten en richtte hij een mark, dwz. een grensgebied onder militair gezag, in. Ook ondernam hij de hardhandige kerstening van deze Germanen. De Saksen werden nu weer roerig en plunderden het Rijnland. Karel bond de strijd tegen hen aan en na een bloedige zevenjarige oorlog werd het land veroverd en in 785 aan een terreurregime onderworpen om het politieke gezag van de Franken en de heerschappij van de kerk te verzekeren. Ook tegen de Friezen werd oorlog gevoerd en Oost-Friesland werd bezet. De Elbe was voortaan de oostgrens van het rijk. Meer zuidelijk kwam Karel in botsing met de Avaren. In 791 ondernam hij een tocht tegen hen. Vanaf 785 begon de verovering van het noordoosten van Spanje, waar naderhand zoals in andere grenszones een mark, nl. de Marca Hispanica, werd opgericht.
In het multiraciale imperium van Karel bestonden stromingen ten gunste van regionale autonomie, vnl. in Italië en Aquitanië. Met het oog hierop en ook ter bevordering van een zekere decentralisatie werden de jongste twee zonen van Karel, Pippijn en Lodewijk, tot koningen van resp. Italië en Aquitanië aangesteld. De jaren 792–793 werden gekenmerkt door opstanden in Saksen en in Italië, invallen van de Saracenen in Zuid-Gallië, hongersnood en een samenzwering geleid door Pippijn met de Bult, een bastaardzoon van Karel. Deze laatste kwam de crisis te boven en consolideerde zijn gezag in Saksen en versloeg de Avaren in 795–796, voorgoed een einde makend aan hun macht. Het westen van hun land werd een oostmark van Beieren (het latere Oostenrijk), de rest van het rijk der Avaren, vnl. bestaande uit onderworpen Slaven, werd onder Frankisch protectoraat geplaatst
Karel is na de keizerkroning nooit naar Rome teruggegaan. Hij verbleef sinds 808 bijna permanent te Aken, waarvan hij, wegens de aanwezigheid van geneeskrachtige wateren, vanaf 794 zijn voornaamste residentie had gemaakt. In 806 had Karel door de Divisio Regnorum zijn rijk onder zijn drie zoons verdeeld en aan alle drie de plicht werd opgelegd de kerk, in het bijzonder die van Rome, te beschermen. In 810 overleed echter Pippijn, de tweede zoon, en in 811 overleed de oudste zoon, Karel (nadat in 794 Karels derde gemalin, de Oost-Frankische Fastrada, was overleden; Karels laatste huwelijk met de Alamaanse Liutgard, gest. 800, bleef kinderloos), zodat Lodewijk de Vrome de enige overlevende erfopvolger was. Karel liet hem in 813 te Aken tot keizer uitroepen en kroonde hem zelf. Na Karels dood was de eenheid van het Frankische imperium althans voorlopig gewaarborgd onder de heerschappij van Lodewijk de Vrome
Encyclopedie Winkler Prins ©
Karel de Grote is geboren op dinsdag 2 april 748 te Ingelheim (D), is overleden op zaterdag 28 januari 814 te Aken (D) des morgens om negen uur, vermoedelijk aan pleuritus, is begraven aldaar (in de Dom). Karel werd 65 jaar.
Karel en zijn broer Carloman volgden hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9.10.768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28.7.754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot ’patricius Romanorum’.
Deze titel voert hij echter pas na zijn overwinning op de Longobarden.
Hij wordt door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25.12.800; laat dan zijn patricius-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: ’Karolus serinissimus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobardorum’; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse ’basileus’ Michael I Rhangabe erkend.
Uit een onderzoek van de skeletresten, die in de dom van Aken rusten, meent men dat Karel een lengte moet hebben gehad van ruim 183 centimeter.
Karel werd op 29 december 1165 te Aken, door toedoen van Friedrich I ’Barbarossa’, met volmacht van tegenpaus Paschalis III door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard)
Karel: Hij had 4 echtgenotes en 6 concubines
Karel werd samen met zijn vader en zijn broer Karloman in 754 door paus Stefanus II (III) tot koning gewijd. Bij dezelfde gelegenheid ontving hij de titel van Patricius Romanorum, die hem tot bescherming van de kerk van Rome verplichtte. De paus was voor deze drievoudige kroning persoonlijk naar het Frankische Rijk gekomen. Na de dood van Pippijn III (768) begon de regering van Karel, aanvankelijk slechts over een deel van het rijk, later, na de dood van zijn broer Karloman (771) en de uitsluiting van diens kinderen uit de erfopvolging, over het gehele rijk der Franken. Karel zocht aanvankelijk toenadering tot de Longobarden in Noord-Italië en huwde de dochter van de Longobardische koning Desiderius. Later verstootte hij deze eerste gemalin en huwde hij (771) de Alamaanse Hildegard (gest. 783), die hem drie zoons schonk, Karel (gest. 811), Pippijn (gest. 810) en Lodewijk de Vrome (gest. 840). De verslechtering van de betrekkingen met de Longobarden en de vraag om hulp van paus Adrianus I, die door hen werd bedreigd, leidden tot een Frankische inval en de verovering van het rijk der Longobarden. Dit laatste werd niet ingelijfd, maar bleef als koninkrijk met eigen identiteit, recht en instellingen voortbestaan, echter met het Frankische Rijk door een personele unie verbonden, daar Karel koning van de Longobarden werd (774). Bij dezelfde gelegenheid begaf Karel zich naar Rome en vestigde daar een protectoraat over de pauselijke staat (773–774).
Aan de oostgrenzen had Karel te kampen met de Beieren en de Saksen. Hij zocht eerst toenadering tot Tassilo III, hertog van Beieren, maar moest later tegen hem optreden en hem in 788 afzetten, wat het einde van de Beierse onafhankelijkheid betekende. Tegen de niet-christelijke Saksen ondernam Karel vanaf 772 een reeks tochten en richtte hij een mark, dwz. een grensgebied onder militair gezag, in. Ook ondernam hij de hardhandige kerstening van deze Germanen. De Saksen werden nu weer roerig en plunderden het Rijnland. Karel bond de strijd tegen hen aan en na een bloedige zevenjarige oorlog werd het land veroverd en in 785 aan een terreurregime onderworpen om het politieke gezag van de Franken en de heerschappij van de kerk te verzekeren. Ook tegen de Friezen werd oorlog gevoerd en Oost-Friesland werd bezet. De Elbe was voortaan de oostgrens van het rijk. Meer zuidelijk kwam Karel in botsing met de Avaren. In 791 ondernam hij een tocht tegen hen. Vanaf 785 begon de verovering van het noordoosten van Spanje, waar naderhand zoals in andere grenszones een mark, nl. de Marca Hispanica, werd opgericht.
In het multiraciale imperium van Karel bestonden stromingen ten gunste van regionale autonomie, vnl. in Italië en Aquitanië. Met het oog hierop en ook ter bevordering van een zekere decentralisatie werden de jongste twee zonen van Karel, Pippijn en Lodewijk, tot koningen van resp. Italië en Aquitanië aangesteld. De jaren 792–793 werden gekenmerkt door opstanden in Saksen en in Italië, invallen van de Saracenen in Zuid-Gallië, hongersnood en een samenzwering geleid door Pippijn met de Bult, een bastaardzoon van Karel. Deze laatste kwam de crisis te boven en consolideerde zijn gezag in Saksen en versloeg de Avaren in 795–796, voorgoed een einde makend aan hun macht. Het westen van hun land werd een oostmark van Beieren (het latere Oostenrijk), de rest van het rijk der Avaren, vnl. bestaande uit onderworpen Slaven, werd onder Frankisch protectoraat geplaatst
Karel is na de keizerkroning nooit naar Rome teruggegaan. Hij verbleef sinds 808 bijna permanent te Aken, waarvan hij, wegens de aanwezigheid van geneeskrachtige wateren, vanaf 794 zijn voornaamste residentie had gemaakt. In 806 had Karel door de Divisio Regnorum zijn rijk onder zijn drie zoons verdeeld en aan alle drie de plicht werd opgelegd de kerk, in het bijzonder die van Rome, te beschermen. In 810 overleed echter Pippijn, de tweede zoon, en in 811 overleed de oudste zoon, Karel (nadat in 794 Karels derde gemalin, de Oost-Frankische Fastrada, was overleden; Karels laatste huwelijk met de Alamaanse Liutgard, gest. 800, bleef kinderloos), zodat Lodewijk de Vrome de enige overlevende erfopvolger was. Karel liet hem in 813 te Aken tot keizer uitroepen en kroonde hem zelf. Na Karels dood was de eenheid van het Frankische imperium althans voorlopig gewaarborgd onder de heerschappij van Lodewijk de Vrome
Encyclopedie Winkler Prins ©
Karel de Grote is geboren op dinsdag 2 april 748 te Ingelheim (D), is overleden op zaterdag 28 januari 814 te Aken (D) des morgens om negen uur, vermoedelijk aan pleuritus, is begraven aldaar (in de Dom). Karel werd 65 jaar.
Karel en zijn broer Carloman volgden hun vader Pippijn samen op, waarbij Karel in hoofdzaak Neustrië, Bourgondië en de Provence, en Carloman in hoofdzaak Austrasië krijgen; beiden worden gezalfd op 9.10.768, Karel te Noyon en Carloman te Soissons; na de dood van Carloman in 771 en onder het passeren van diens minderjarige zonen, wordt Karel de enige koning der Franken; hij wordt dan wederom gezalfd als zodanig te Corbeny; na een geslaagde veldtocht tegen zijn ex-schoonvader de koning der Longobarden, volgt in 774 zijn proclamatie tot koning der Longobarden; Karel was reeds met zijn vader Pippijn gezalfd tot koning, Saint-Denis 28.7.754, en tevens door paus Stephanus II verheven tot ’patricius Romanorum’.
Deze titel voert hij echter pas na zijn overwinning op de Longobarden.
Hij wordt door paus Leo III tot keizer gekroond, Rome 25.12.800; laat dan zijn patricius-titel vallen; zijn uiteindelijke titulatuur wordt: ’Karolus serinissimus augustus a Deo coronatus magnus et pacificus imperator Romanum gubernans imperium et per misericordiam Dei rex Francorum et Longobardorum’; zijn (westers) keizerschap wordt in 812 door de Oostromeinse ’basileus’ Michael I Rhangabe erkend.
Uit een onderzoek van de skeletresten, die in de dom van Aken rusten, meent men dat Karel een lengte moet hebben gehad van ruim 183 centimeter.
Karel werd op 29 december 1165 te Aken, door toedoen van Friedrich I ’Barbarossa’, met volmacht van tegenpaus Paschalis III door de Keulse aartsbisschop Reinoud van Dassel heilig verklaard)
(2) trouwde met ???.
Notitie bij het huwelijk van Karel en ???: Karel verstootte haar in 770 of begin 771 en stuurde haar terug naar haar vader.
Zij is een dochter van Desiderius, koning der Lombarden en Ansa. Zij is overleden. (3) trouwde, ten hoogste 23 jaar oud, vóór dinsdag 30 april 771 met Hildegard (Houdiard) van Vinzgau, ten hoogste 13 jaar oud. Zij is geboren in 758, dochter van Gerold I van Vinzgau en Imma (Emma, Emme). Zij is overleden op woensdag 30 april 783 in Thionville (Moselle), 24 of 25 jaar oud.
Notitie: Hildegard van Vinzgau (758Van Aken, Rijnland, Pruisen-30e April 783Van Thionville, Moezel, Lotharingen) Was Karel de Grote tweede vrouw.[1 ] Ze was de dochter van graaf Gerold van Zwaben en Emma van Saksen - Een dochter van Hnabi, Van Zwaben.
Hildegard was een vriend van de heilige LiobaEn was een vriend van vele verschillende kerken en kloosters , met name Kloster Reichenau en Klos Tere Kempten. Volgens de legende , ze schonk in 774 Kempten de overblijfselen van de heilige Gordianus en Epimachus . Hoewel ze werd begraven in St. Arnulf Kerk Metz.
Hildegard was een vriend van de heilige LiobaEn was een vriend van vele verschillende kerken en kloosters , met name Kloster Reichenau en Klos Tere Kempten. Volgens de legende , ze schonk in 774 Kempten de overblijfselen van de heilige Gordianus en Epimachus . Hoewel ze werd begraven in St. Arnulf Kerk Metz.
(5) trouwde, 35 jaar oud, in oktober 783 in Worm met Fastrada (Fastrée). Zij is een dochter van Radolf, graaf van Franconië. Zij is overleden op zondag 10 augustus 794 in Frankfurt aan de Rijn.
Notitie: begraven in de basiliek van St. Albanus te Mainz
(6) trouwde, ongeveer 47 jaar oud, omstreeks 795 met Liutgardis (Liedgarde, Liégeard). Zij is overleden op donderdag 4 juni 800 in Tours (Indre-et-Loire).
Notitie: een Alamannische, overleden op pelgrimstocht en begr. in de kerk van Saint-Martin te Tours.
(7) begon een relatie, minstens 47 jaar oud, na 795 met Madelgardis (Mathalgarde). Zij is overleden.
Notitie: gezien de naam mogelijk familie van de edele Vincent Madelgaire (overl. 677).
(8) trouwde, ongeveer 52 jaar oud, omstreeks 800 met Gerswindis Van Saksen, ongeveer 19 jaar oud. Gerswindis is geboren omstreeks 781. Gerswindis is overleden omstreeks 829, ongeveer 48 jaar oud.
Notitie bij Gerswindis: van Saxische afkomst
(10) begon een relatie, 1051 of 1052 jaar oud, in 1800 met Regina (Régine, Reine). Zij is overleden.
Kinderen van Karel en Himiltrudis (Chimiltrudis: Amautru):
Kinderen van Karel en Hildegard (Houdiard) van Vinzgau:
Kind van Karel en ??? (4):
Kinderen van Karel en Fastrada (Fastrée):
Kinderen van Karel en Adelindis:
1 Alpais, geboren omstreeks 765. Zij is overleden op zaterdag 23 juli 852, ongeveer 87 jaar oud.
Notitie: Als weduwe werd zij abdis van Saint-Pierre te Reims en stichtte de abdij van Saint-Maur-des-Fossés bij Parijs.
2 Pippijn Van Italie, geboren omstreeks 770. Volgt 2.
3 Karel de jonge, geboren omstreeks 772 in Aken (D). Karel is overleden op donderdag 4 december 811 in Beieren, ongeveer 39 jaar oud.
Notitie bij Karel: Toen Karel de Grote zijn rijk onder zijn zonen verdeelde, werd Karel de Jongere als koning van Neustrië aangewezen. Hij overleed echter drie jaar voor de dood van zijn vader.
Heerlijkheid:
| Koning |
4 Adelais, geboren omstreeks 773 in Italie. Zij is overleden in augustus 774 in Italie, ongeveer 1 jaar oud. Zij is begraven in de abdij Saint-Arnoul te Metz.
Notitie: geboren tijdens het beleg van Pavia, begraven in de abdijkerk van Saint-Arnoul te Metz
5 Hrothrudis, geboren omstreeks 775. Zij is overleden in juni 810, ongeveer 35 jaar oud.
Notitie: In haar jeugd werd Rotrudis opgevoed en onderwezen aan het hof van Karel de Grote. Ze kreeg daar onderricht van diens belangrijkste raadgever Alcuin van York, die in zijn geschriften naar haar verwijst als Columba. Toen zij zes jaar oud was sloten Karel de Grote en keizerin Irene van het Byzantijnse Rijk een akkoord waarbij Rotrudis verloofd werd met haar negenjarige zoon Constantijn VI, die officieel Irene’s medekeizer was.
Om haar te onderwijzen in de Griekse cultuur en taal,zond de keizerin de monnik Elisaeus naar het hof van Karel de Grote. De verhouding tussen Karel de Grote en Irene vertroebelde echter in de loop van 786 en de verloving werd door haar ontbonden in 788.
Rotrudis werd later dan de minnares van Rorico van Maine en ze kreeg één zoon van hem, Lodewijk, die abt werd van het klooster van Saint-Denis en raadgever was van Karel de Kale. In sommige bronnen is er ook nog sprake van een dochter, Adeltrude. Deze zou gehuwd geweest zijn met Gerard, graaf van Auvergne en ze werd moeder van Ranulf I van Aquitanië (ca. 820-866).
In haar latere leven werd Rotrudis non in de abdij van Chelles, waar haar tante Gisela abdis was. Samen zouden ze de auteurs zijn van de brief gericht aan haar vroegere leermeester Alcuin, die op dat moment in Tours verbleef en waarin ze meer uitleg vroegen betreffende het evangelie van Johannes. Het resultaat zou het boek “Commentaria” geweest zijn dat Alcuin schreef, een veel toegankelijker en duidelijker tekst dan de op dat moment bestaande geschriften. De brief van de beide vrouwen werd gedateerd in het jaar 800, tien jaar voor de dood van Rotrudis.
Om haar te onderwijzen in de Griekse cultuur en taal,zond de keizerin de monnik Elisaeus naar het hof van Karel de Grote. De verhouding tussen Karel de Grote en Irene vertroebelde echter in de loop van 786 en de verloving werd door haar ontbonden in 788.
Rotrudis werd later dan de minnares van Rorico van Maine en ze kreeg één zoon van hem, Lodewijk, die abt werd van het klooster van Saint-Denis en raadgever was van Karel de Kale. In sommige bronnen is er ook nog sprake van een dochter, Adeltrude. Deze zou gehuwd geweest zijn met Gerard, graaf van Auvergne en ze werd moeder van Ranulf I van Aquitanië (ca. 820-866).
In haar latere leven werd Rotrudis non in de abdij van Chelles, waar haar tante Gisela abdis was. Samen zouden ze de auteurs zijn van de brief gericht aan haar vroegere leermeester Alcuin, die op dat moment in Tours verbleef en waarin ze meer uitleg vroegen betreffende het evangelie van Johannes. Het resultaat zou het boek “Commentaria” geweest zijn dat Alcuin schreef, een veel toegankelijker en duidelijker tekst dan de op dat moment bestaande geschriften. De brief van de beide vrouwen werd gedateerd in het jaar 800, tien jaar voor de dood van Rotrudis.
6 Pippijn, geboren in 777. Volgt 580.
8 Lodewijk I “de Vrome", geboren in augustus 778 in Chasseneuil bij Poitiers. Volgt 649.
Kinderen van Karel en Fastrada (Fastrée):
Kind van Karel en Madelgardis (Mathalgarde):
Kind van Karel en Gerswindis:
Kinderen van Karel en Adelindis:
Kind van Karel en Regina (Régine, Reine):
Geen opmerkingen:
Een reactie posten